afrit2028Een Eemvogeldag in 2025? Hoe ziet die eruit? Tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst hebben we alle aanwezigen meegenomen naar de toekomst.

Het was dit jaar gezellig druk tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst in onze kantine. We mochten ruim 50 mensen verwelkomen. Jeugdleden, senioren, niet-spelende leden, ouders en sponsoren. Gezellig dat jullie er allemaal waren!

Tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst werden niet alleen de vrijwilligers (trainers/coaches, scheidsrechters en commissieleden) in het zonnetje gezet, maar hebben we ook verder gesproken over de toekomst van onze vereniging. We hebben alle aanwezigen een blik in de toekomst gegund. Hoe zou een Eemvogeldag er in 2025 uit kunnen zien? Deze droom willen we jullie niet onthouden en kun je daarom hieronder lezen. Ook onze missie hebben we als bestuur verder uitgewerkt.

De komende maanden blijven we werken aan onze ‘stip op de horizon’ en de weg daar naar toe. We zullen jullie regelmatig om jullie mening en input blijven vragen. Samen maken we onze club nog mooier!

Missie korfbalvereniging De Eemvogels
KV De Eemvogels is de korfbalvereniging van Soest. Een sportclub waar iedereen kan korfballen en/of kan deelnemen aan de diverse nevenactiviteiten. De Eemvogels is een warme en veilige vereniging waar sportiviteit, vriendschap en gezelligheid centraal staan. De positieve sfeer biedt de leden de mogelijkheid om zichzelf te zijn en zich op hun eigen niveau te kunnen ontwikkelen.
De Eemvogels, de korfbalvereniging waar je je thuis voelt!
 

De Eemvogels 2.0 – droom
Zomaar een Eemvogeldag van een Eemvogel in 2025

Zaterdag 10 mei 2025. Het zonnetje schijnt al lekker als ik om 8.45 uur het veld op loop. De Eemvogelvlag hangt in de top van de vlaggenmast en wordt soms door de lichte windvlagen even opgezwaaid. Volgende week bestaat onze vereniging 50 jaar. Een halve eeuw! Het belooft een leuke dag te worden volgende week. Een mooi jubileumfeest.

De zaterdag is voor mij altijd een heerlijke Eemvogeldag. En niet alleen voor mij, maar ook voor mijn drie kinderen, Alex, Isa en Dave. Alex is nu 17 en speelt in de A2. Isa is 11 en speelt in de D3. Dave – onze jongste – is net 5 jaar geworden. Hij oefent nu nog bij de Kangoeroes, maar kan niet wachten tot hij na de grote vakantie in de F mag spelen en ‘echt’ mag gaan korfballen. Hij is net al voor mij uit het veld op gerend en probeert nu – heel geconcentreerd – te scoren. De trainers van de Kangoeroes (een ouder, een jeuglid uit de B2 en een speler uit de A1 en een speler uit S4) moedigen hem enthousiast aan. Om hen heen verzamelen zich steeds meer kleine korfballertjes die op de minikorfjes proberen te schieten.

Ik duik gauw de kantine in voor een kop koffie. Binnen word ik enthousiast begroet door de ouders van de andere Kangoeroes. Ook de ouders van de F2 en E1 zijn op de geur van de koffie afgekomen. Ze lopen alvast naar buiten om niet het begin van de wedstrijden te missen. Daar komt ook Isa aangefietst samen met haar vriendinnen. Haar team vertrekt zo naar de uitwedstrijd. Het is heerlijk dat de club zo goed bereikbaar is. Daardoor konden Alex en Isa al gauw zelf op de fiets naar de vereniging. Die zelfstandigheid is fijn, maar soms ook best spannend. Gelukkig is hier altijd wel iemand die een oogje in het zeil houdt. Ook als ik zelf niet op het veld ben. Dat geeft me een prettig gevoel.

Als de Kangoeroes klaar zijn met de training en het materiaal hebben opgeruimd, komen ze in de kantine wat drinken. Vijftien verhitte kinderhoofdjes. De trainers delen complimentjes uit en je ziet de spelertjes groeien. Wat zijn ze trots dat ze volgende week ook al mee mogen doen met het jubileumtoernooi.

Nadat Dave gedoucht is, gaan we gauw even boodschappen doen. Rond lunchtijd zijn we weer terug op het veld. Isa is inmiddels terug van haar wedstrijd en rent op me af. Ze straalt, ze hebben met 5-2 verloren, maar ze heeft wél twee doorloopballen aangegeven die Hugo vervolgens af wist te maken! Remco, mijn man, is ook net aangekomen. Hij tennist ‘s ochtends en komt daarna vaak ook naar de Eemvogelkantine. We eten een broodje in de kantine en kijken daarna bij de wedstrijd van Alex. Zijn team heeft enorme progressie gemaakt. De gedegen opbouw uit het trainingsplan van de vereniging heeft bij dit team zeker zijn vruchten afgeworpen. Al van jongs af leren de spelers een bepaald spel en dat zie je duidelijk terug. De spelers uit deze A zijn er allemaal op gebrand om de wedstrijdpunten te pakken. Maar ze hebben geen makkelijke tegenstander vandaag. Na een 4-2 voorsprong, weet de tegenstander op 5-7 te komen. Gelukkig weten de Eemvogelspelers elkaar goed op te peppen. Samen knokken ze door en staat het ineens weer 9-7. De spelers van de tegenpartij beginnen op elkaar te mopperen en gaan hierdoor steeds slechter spelen. De A2 blijft kansen creëren én afmaken, en wint met 11-8.

Zelf speel ik vanmiddag uit. Remco wil thuis nog even klussen. De kinderen blijven op het veld. Alex kijkt graag bij de andere wedstrijden, Isa vermaakt zich bij de tafeltennistafel en Dave wordt vermaakt bij de kinderopvang. Het voordeel van de nieuwe kantine is dat dit het hele jaar door kan. Doordat het veld en de zaal nu op één locatie zitten, kunnen we het hele jaar gebruikmaken van dezelfde kantine. Onze eigen stek. En ook kinderen van de andere sportverenigingen hier op het complex komen graag bij onze kinderopvang als hun ouders zelf een wedstrijd spelen. Heerlijk! Ik heb even mijn handen vrij en kan lekker met m’n team op pad. Voordat de kinderen er waren speelde ik in S1. Nu vind ik het heerlijk dat ik in S3 speel. We spelen 6e klasse. De volgende generatie is nu aan de beurt om de winst in de wedstrijdklasse binnen te halen.

De vereniging is de afgelopen jaren flink gegroeid. Er zijn vijf seniorenteams en van vrijwel alle jeugdleeftijden zijn er ook minimaal twee teams. De vereniging bestaat nu uit een kleine 200 leden. Zo’n 150 korfballers en daarnaast zijn ook ouders en broertjes/zusjes soms Eemvogellid. Niet om te korfballen, maar om mee te kunnen doen aan alle nevenactiviteiten die voor alle Eemvogels georganiseerd worden. De bioscoopavond bijvoorbeeld, was twee maanden geleden een groot succes en de kinderen vonden het erg gezellig. Vooral Alex. De spelers uit de B- en A-jeugd bleven na de film gezellig hangen in de kantine samen met veel seniorenleden. Na een gezellige avond fietsen de jeugdleden altijd samen naar huis. Zo hoeven ze niet alleen over straat. De jongens brengen dan altijd eerst de meisjes thuis. Ik hoorde Alex rond 2.30 uur thuiskomen. Het is fijn dat ze altijd terechtkunnen bij de kantine. Voor Alex is het echt een tweede thuis. Na school gaat hij er ook vaak heen met vrienden. Gewoon om te hangen op de loungebanken of een balletje te gooien op het veld. En ook ‘s avonds is hij vaak in de kantine te vinden. Het is voor hem echt een tweede thuis.

Na onze wedstrijd gaan we snel terug naar Soest. Normaal doen we de derde helft daar waar we spelen, maar vandaag staat er een belangrijke wedstrijd van S1 op het programma. Het zal al wel druk zijn op het veld, want er komen altijd veel mensen kijken. Bij uitwedstrijden van S1 gebruiken we daarom vaak de spelersbus. In deze touringcar kunnen ook de supporters mee. Erg gezellig! Maar nu dus een thuiswedstrijd. Als we een parkeerplek gevonden hebben, horen we door de speakers al hoe de spelers aangekondigd worden. Ze worden deze keer vergezeld door de spelers van de F3, het team van de maand. Isaak (net 6 jaar) mag de eerste bal uitnemen. Hij neemt zijn taak erg serieus.

Deze wedstrijd wordt natuurlijk gefloten door een onafhankelijke bondsscheidsrechter. Gelukkig hebben we zelf ook voldoende scheidsrechters om thuis, maar ook elders, de wedstrijden te fluiten. Alex heeft zo’n twee jaar geleden, toen hij nog in de B speelde, al de eerste scheidsrechterscursus gevolgd en fluit nu ook af en toe een jeugdwedstrijd. Het is fijn om te zien hoe groot het clubgevoel ook bij deze jonge leden al is en hoe graag ze zich als trainer, scheids, barvogel, zaalcommissaris, etc willen inzetten voor de club.

Er worden veel foto’s gemaakt bij deze wedstrijd van S1. Leuk! Die zien we straks allemaal weer terug op de website en social media. Ook leuk voor onze sponsoren, want niet alleen het logo van de shirtsponsor, maar ook de sponsordoeken zijn goed zichtbaar op de foto’s. Het aantal sponsoren is de afgelopen jaren trouwens ook flink gegroeid. Er is een actieve sponsorcommissie met een goed netwerk binnen Soest, maar de meeste teams hebben zelf ook actief meegeholpen om een shirtsponsor voor hun team te vinden. De A1 heeft zich dit seizoen helemaal goed ingezet. Dat levert wat op voor de vereniging én voor henzelf. Niet alleen dragen zij het logo van de hoofdsponsor op hun wedstrijdtenue (net als S1), maar ze hebben zelf ook meerdere sponsoren geregeld. Zo hebben ze vier nieuwe bedrijven gevonden van wie nu een sponsordoek langs de lijn hangt en hebben ze hun schoenen (echte Asics veld- én zaalschoenen!) gesponsord gekregen via het bedrijf van een moeder van een van de spelers.

De wedstrijd van S1 is erg spannend. In de rust is het spitsuur in de kantine. Gelukkig heb ik ons afgelopen woensdag alle vijf al aangemeld voor het eten. Er staat voor zometeen een heerlijke Indische rijsttafel klaar.

Fuuuutt; het laatste fluitsignaal. YES! Het is toch altijd net iets gezelliger na een gewonnen wedstrijd. Na het heerlijke eten en de koffie, is het voor Remco en mij tijd om naar huis te gaan, want Dave moet nu toch echt naar bed. Isa mag nog even blijven; Remco haalt haar straks wel op. En Alex? Ach, die horen we vannacht wel thuiskomen.

Het was weer een heerlijke korfbaldag.


Waarom De Eemvogels 2.0? Verandert onze naam?

Nee, De Eemvogels blijft gewoon De Eemvogels. ‘De Eemvogels 2.0’ is een werktitel. Als bestuur zijn we druk bezig met de toekomst van onze vereniging. Op dit moment zijn we te veel met de waan van de dag bezig, maar waar willen we over vijf of tien jaar staan met de vereniging? We willen graag meer gaan ‘besturen’ en minder bezig zijn met het ‘managen en uitvoeren’. Daarom volgen we nu de cursus ‘Besturen met een visie’ en krijgen we ondersteuning van Ale Meijer, zelf korfballer en professional op het gebied van visie, missie en strategie.

Wat hebben we tot nu toe gedaan?
– cursus ‘Besturen met een visie’
Het bestuur volgt de cursus ‘Besturen met een visie’. Deze cursus wordt aangeboden door het KNKV. We volgen deze cursus samen met vier andere korfbalverenigingen: DKOD, Reehorst ’45, Keizer Karel en DUKO. De cursus wordt gegeven in Heelsum. Een eindje rijden dus, maar de cursus in Utrecht werd gehouden op woensdagavond…

– enquête
In december 2014 hebben we jullie middels een enquête gevraagd naar jullie mening over de Eemvogels en jullie dromen voor de toekomst. Binnen één week was de enquête door 60 mensen ingevuld. Fijn om te zien dat veel leden en ouders zo betrokken zijn bij de vereniging! (Andere verenigingen binnen de cursus ‘Besturen met een visie’ zijn erg jaloers op dit resultaat!) De enquête heeft veel inzicht en input opgeleverd en laat zien dat we als Eemvogelleden en Eemvogelouders heel erg op één lijn zitten. De wordcloud van ons gemeenschappelijke Eemvogelgevoel levert een mooi plaatje op.

– brainstormavond
Tijdens de brainstormavond in december 2014 hebben we met twintig Eemvogelleden en -ouders gedroomd en gebrainstormd over de toekomst van onze vereniging. Wat willen we wel en wat willen we juist niet? Dit leidde tot mooie dromen voor de toekomst.

– nieuwjaarsbijeenkomst: droom voor de toekomst
Alle input uit de enquête en de brainstormavond hebben we samengevoegd tot een droom voor de toekomst. Deze droom hebben we gepresenteerd tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst.

Hoe nu verder?
De komende maanden blijven we werken aan onze ‘stip op de horizon’ en de weg daar naar toe. We zullen jullie regelmatig om jullie mening en input blijven vragen. We zullen ons nu eerst focussen op het selecteren van een aantal aandachtsgebieden voor de komende tijd. Samen met jullie willen we daar concrete verbeterinitiatieven aan koppelen en die uitvoeren. Samen maken we onze vereniging nog mooier!