Op vrijdag 1 november was het Halloweenavond in de kantine. Bij binnenkomst zag alles er al lekker spooky en donker uit.
Marit heeft een prachtig, eng en spannend spookverhaal voorgelezen, met de nodige geluidseffecten. In het verhaal werden zes spoken geïntroduceerd; Skeletman, Heks, Duivel, Spijkerman, Screammama en Screamkind. Tijdens het verhaal lieten ze zich zien, sommigen met een groot schrikeffect. De spoken hadden zich in Soest verzameld en ze hadden allemaal hun eigen afschuwelijke manier van moorden… We hoopten er maar op dat we ze niet tegen zouden komen.
Buiten was een parcours uitgelegd van touwen. De kinderen moesten een blinddoek om en het touw met de handen vasthouden. Zo werden ze over het veld geleid. We hadden dikke pech en de griezels liepen allemaal toevallig over het veld rond. De Duivel prikte ze met z’n drietand. Mamascream en Kindscream lieten ze behoorlijk schrikken, met verschillende geluiden. Daarna kwam de Heks, zij liet haar kakelende lach horen. Ook zat er bij de Heks iets vies op de vlaggetjeslijn, het leek wel snot ieuwh!!! Toen kwam Skeletman om de hoek kijken, dat was ook flink schrikken. Als allerlaatst kwam Spijkerman, om ze nog even flink de angst aan te jagen.
Toen de groepjes veilig binnen waren, kregen ze heerlijk wat afgehakte vingers te eten. Ondertussen mochten ze hun eigen spook met moordwapen bedenken. Daar zijn heel erge griezels bij bedacht. Maar we konden natuurlijk niet rusten, zolang de griezels nog buiten rondliepen. Daarom gingen we ook op spokenjacht. Bij de spokenjacht moesten de kinderen alle spoken zo snel mogelijk vinden. Alle zes de spoken zaten ergens op het terrein verstopt. Gelukkig mocht het zoeken zonder blinddoek. Terwijl de kinderen de spoken aan het zoeken waren, maakten de spoken af en toe rare geluiden. De politieagenten die de kinderen in de gaten hielden, vonden het ook leuk om de kinderen te laten schrikken. Soms klonk er dus een keiharde gil of schreeuw over het veld…
Sommige groepjes vonden de spoken razend snel. Anderen bleven maar zoeken, omdat er één of twee spoken niet gevonden konden worden. Tijdens het zoeken kwamen er groepjes die vroegen of ze een zaklamp mochten gebruiken. Helaas, om het nog extra spannend te maken, was dit verboden. Alle spoken en kinderen mochten na de spokenjacht nog op een griezelige foto. Daarna was er nog een gezellige disco met griezelmuziek.
Het is een griezelig, geslaagde avond geworden!
[shashin type=”albumphotos” id=”137″ size=”small” crop=”y” columns=”max” caption=”y” order=”date” reverse=”y” position=”center”]
